۱
حلقه هایِ تنگ
جهنم هایِ سنگی
بهشت هایِ شیشه ای.
در این گوشه
همیشه گردبادی هست که سقف و دیوارها را یکی می کند
واین چشم که از تداومِ درخت
شکستِ زاویه می چیند
به انتظارِ فصلِ دیگری
سایه اش را بر سنگ می کوبد.
۲
زردهایِ سربی
نارنجی هایِ سنگی
پیچازی هایِ پائیزی.
مرگ
صدایِ افتادنِ برگ است
در کوچه باغ هایِ بی بانونه
رویِ طاق هایِ کاکلی هایِ بی کاکل
بر شاخه هایِ پرستو هایِ آبی.
مرگ
فصلی ست که هرگز نمی گذرد.
این دو قطعه اولین بار
در سایت رندان منتشر شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر