منتقدانِ سوئدی عباس کیارستمی را با اینگمر برگمن تشبیه کرده اند. برگمنی که سرزنده تر و شوخ طبع تر است. امروز وقتی از تماشای «رونوشت برابر با اصل» به خانه برمی گشتم با خود گفتم؛ تشبیهِ به جایی است اما کاش نامِ با مسمّایِ فیلم به «ملاقات در توسکانا» به زبان سوئدی ترجمه نمی شد. این فیلم همانطور که از نامش پیداست دارد به ما می گوید ارزش رونوشت با اصل برابر است.
آیا رونوشت با اصل برابر است؟ این پرسشی است که عباس کیارستمی است حدود بیست سال پیش با فیلمِ «کلوز آپ» مطرح می کند. در سال گذشته او بار دیگر پرسشِ خود را تکرار می کند. این بار با فیلم زیبایِ «رونوشت برابر با اصل» و بازیِ درخشان خانم ژولیت بینوش بازیگر فرانسوی.
جمیز میلر نویسنده یِ انگلیسی (ویلیام شیمل) به توسکانا آمده است تا کتاب خود«رونوشت برابر با اصل» را معرفی کند. یک زن نویسنده یِ بی نام (ژولیت بینوش ) در جلسه حضور می یابد. روز یکشنبه است و زن جمیز را به دیدار روستاهایِ اطرافِ شهر دعوت می کند. ضمن گفتگو بحث بر سرِ هنر و ارزشِ کپی (رونوشت) با اصل کشیده می شود. رونوشت ارزشی برابر با اصل می یابد. پیش می آید که رونوشت خود به یک تابلویِ اصل مبدل شود. در طیِ روز بحث این دو نویسنده به رابطه یِ زناشویی و احساسات کشیده می شود. کیارستمی با قدرت تمام نشان می دهد که رابطه های انسانی از همان اصلی پیروی می کند که هنر.
دو نویسنده وارد روستایی می شوند که محلِ محبوبی است برایِ ازدواج. زن مجذوبِ مراسم ازدواج می شود، در حالی که جمیز از این مراسم نفرت دارد. آندو وارد یک کافه تریا می شوند تا یک فنجان قهوه بنوشند. تلفن جیمز به صدا در می آید و این فرصتی می شود تا پیرزنی که مالک کافه تریاست با زن حرف بزند. پیرزن تصور کرده است که جمیز همسر زن است و زن می گذارد زن در تصورِ خود باقی بماند. از اینجاست که ناگهان زن و جمیز در لباسِ مبدل زن و شوهر بر پرده حضوری گویا می یابند. مرد عشق را احساسی موقتی و گذارا می داند و معتقد است که زمان رنگ عشق را عوض می کند؛ زیرا که عشق مثل هر چیز دیگر تغییر و تحول می یابد.
بحثِ دو نویسنده تنها به رابطه یِ میان زن و مرد ختم نمی شود. آن ها حتا مجسمه های مرد و زن را زیرِ تیغ نگاه می برند و می شکافند. اینک کوچک ترین حرکتِ زوج ها از نظر آن ها دور نمی ماند. زن مرد را محکوم می کند که او دیگر متوجه حضور او نیست و تغییرات صورت او را، روژ لب او یا گوشواره هایش را نمی بیند. جمیز در پاسخ می گوید که همه چیز تغییر می کند.
گفتگوهایِ فیلم به سه زبان انگلیسی، فرانسوی و ایتالیایی است. سه زبانه بودن فیلم یکی از نکته های جالب فیلم است که پرسش «آیا رونوشت با اصل برابر است؟» را ملموس تر می کند. هم زن و هم مرد وقتی احساساتی می شوند به زبان مادری حرف می زنند. بدین ترتیب عباس کیارستمی موفق می شود پرسشِ خود را از زاویه های گوناگون بشکافد.

Copie Conforme / Certified copy- Juliette Binoche – William Shimell- Ingmar Bergman- Möte I Toscana